Σύνοψη

Στὶς μέρες μας μαρτυρεῖται δυναμικὴ αὔξηση τοῦ κακοῦ, ποὺ μᾶς παγιδεύει μέσα σὲ ἕνα διαρκῶς αὐξανόμενο κύμα ἀδικίας. Ὡς χριστιανοὶ ὀφείλουμε νὰ τοποθετηθοῦμε σὲ ἐντελῶς ἀντίθετη φορὰ δυναμικῆς αὐξήσεως, ποὺ δὲν θὰ κατευθύνεται μακριὰ ἀπὸ τὸν Θεὸ ἀλλὰ πρὸς Αὐτόν, οὕτως ὥστε τὸ ἴδιο τὸ κακὸ νὰ μᾶς παροτρύνει νὰ κάνουμε τὸ καλό… Ἀλλὰ ἡ εὐθύνη εἶναι ἐξ ὁλοκλήρου δική μας γιὰ τὴν κατεύθυνση ποὺ θὰ ἐπιλέξουμε νὰ ἀκολουθήσουμε, δηλαδὴ εἴτε νὰ παραμείνουμε ἀδρανεῖς καὶ στερημένοι ζωῆς ἢ νὰ ἐνταχθοῦμε στὴ δυναμικὴ αὔξηση τῆς ἐν Θεῷ ζωῆς.
Στὸ βιβλίο Πιστοὶ στὴ διαθήκη τῆς ἀγάπης ἐπιχειρεῖται μιὰ σκιαγράφηση τῶν τριῶν σταδίων τῆς χριστιανικῆς ζωῆς, σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τοῦ Γέροντος Σωφρονίου (1896-1993), μαθητοῦ τοῦ Ἁγίου Σιλουανοῦ τοῦ Ἀθωνίτου (1866-1938) καὶ ἱδρυτοῦ τῆς Πατριαρχικῆς καὶ Σταυροπηγιακῆς Μονῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου, στὸ Ἔσσεξ τῆς Ἀγγλίας.
Καταβάλλεται προσπάθεια νὰ ἀναλυθεῖ ἡ φύση καὶ ὁ σκοπὸς τῆς πρώτης χάριτος ποὺ δέχεται ὁ χριστιανὸς στὴν ἀρχὴ τῆς πνευματικῆς του πορείας, νὰ σκιαγραφηθεῖ ἐν συνεχείᾳ ἡ ἐμπειρία τῆς ἄρσεως τῆς χάριτος, καὶ τελικὰ νὰ γίνει σύντομη ἀναφορὰ στὴν υἱοθεσία μὲ τὴν ὁποία γίνονται οἱ πιστοὶ «κληρονόμοι μὲν Θεοῦ, συγκληρονόμοι δὲ Χριστοῦ» (Ρωμ. 8,17).
Σκοπὸς τοῦ βιβλίου εἶναι νὰ ἀναδείξει τὴν ἔμπνευση αὐτὴ ποὺ γεννιέται στὸν ἄνθρωπο ἀπὸ τὴ θεωρία τοῦ Χριστοῦ ἐν δόξῃ, θεωρία ποὺ ὁδηγεῖ καὶ κατευθύνει τὸν πιστὸ σὲ ὁλόκληρη τὴν ἐπίγεια πορεία του, καὶ συντελεῖ ἀποφασιστικὰ στὸν αὐτοκαθορισμό του γιὰ τὴν αἰωνιότητα.