Σύνοψη

Πέρασαν από το 1942 μέχρι το 1978 περίπου 36 χρόνια.
Απέφυγα επιμελώς να λέω ή να διηγούμαι αυτή την ιστορία, διότι δεν νομίζω ότι είναι σωστό . . .
. . . παρ’ ό,τι ξέρει ο κόσμος, ιδιαιτέρως δε οι Ξανθιώτες, που παρακολούθησαν από κοντά την υπόθεση, αλλά και πολλοί γνωστοί και φίλοι Θεσσαλονικείς, . . . ότι είναι σπουδαίο πράγμα να πάει κανείς δύο φορές για θάνατο μπροστά στο εκτελεστικό απόσπασμα . . . και να γλυτώσει τελικά, και να βγει μετά ελεύθερος με μια άλλη ιδιότητα, την ιδιότητα του Θεολόγου.
Έχει νόημα αυτή η ιστορία, όχι για να ικανοποιήσει την περιέργεια πολλών ανθρώπων ή και την αγάπη και τη συμπάθεια με την οποία ζητούσαν να μάθουν, αλλά για να καταδειχθεί το σχέδιο του Θεού.
Είχαν ακουστεί πάρα πολλά για την ομάδα αντιστάσεως επί κατοχής, μέσα από τα οποία φαινόταν καθαρά η Θεία Πρόνοια, ο παράγων Θεός και η δόξα του Ευαγγελίου . . .
Ε, σ’ αυτό δεν μπορούσαμε να ‘χουμε αντίρρηση . . .
Πάρα πολλοί όμως γνωστοί και φίλοι ήθελαν να μάθουν αυτή την ιστορία, μερικοί επέμεναν φορτικώς, ιδιαιτέρως τα παιδιά μου, η γυναίκα μου και έτσι τώρα που έχουμε 1978, ήρθε η ώρα να πούμε μερικές λεπτομέρειες, διότι μ’ έπιασε ο κύριος Σταμάτης δικηγόρος στον Άρειο Πάγο στην Αθήνα και ο κύριος Γεώργιος Σωτηρίου συντάκτης ενός περιοδικού στη Μυτιλήνη, και μου ζητούν να μάθουν περισσότερα πράγματα, όχι για να ηρωοποιηθούμε ή να ηρωοποιήσουμε άλλους, αλλά για να δείξουμε πράγματι τον Θείο Παράγοντα, που επεμβαίνει στις λεπτομέρειες των γεγονότων και ιδίως των πράξεων εκείνων που βασίζονται στην διάκριση και τη δικαιοσύνη του Θεού.