Synopsis

Η θεμελίωση της Εκκλησιολογίας όλου του θεολογικού οικοδομήματος της εν Χριστώ ζωής για τον βυζαντινό Πατέρα της Εκκλησίας μας Άγιο Νικόλαο Καβάσιλα, βρίσκεται και αναπτύσσεται πάνω στους άξονες της Χριστολογίας και Πνευματολογίας.
Το ξεκίνημα, βασική αρχή, για να εισαχθεί ο πιστός στην Εκκλησία είναι το Βάπτισμα. Είναι αυτό το οποίο εισάγει όλο τον άνθρωπο στο σώμα Του. Είναι το μυστήριο που ενδύει τον πιστό, τον Χριστοποιεί, τον χαριτώνει, μαζί με όλες τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος, προσθέτοντας τον στο εσχατολογικό σώμα της Εκκλησίας, για να μπορεί να γεύεται την Βασιλεία του Θεού.
Για να κατορθώσει να φτάσει ο πιστός σε αυτή την πληρότητα, την τελείωση, την ολοκλήρωση, ο Άγιος θεωρεί ότι αυτό επιτελείται μόνο με την θεία Ευχαριστία. Άλλωστε αυτό είναι το Α και το Ω σύμφωνα με την Εκκλησιολογία του Καβάσιλα, αυτό είναι το ένα και μοναδικό μυστήριο και το διαλαλεί συνεχώς, δηλαδή ότι «Σημαίνεται ἡ ᾿Εκκλησία ἐν τοῖς μυστηρίοις οὐχ ὡς ἐν συμβόλοις». Ταυτίζει επομένως την Εκκλησία, το «σώμα και αίμα Χριστού», με την ευχαριστιριακή «βρώσι και πόσι» (Ιω. 6,55) και διακηρύττει ότι η Εκκλησία δια της θείας μεταλήψεως ανανεώνει συνεχώς την ταυτότητά της, την ενότητά της με τον Χριστό, εκεί όπου και φανερώνεται ως το «Κυριακόν σώμα Του». Ο Χριστός ως Κεφαλή του σώματος, είναι Αυτός που δίνει σε όλη την ανθρώπινη ύπαρξη τη θεοποιό και μεταμορφωτική Του Χάρη, με τη συνέργεια πάντα του Αγίου Πνεύματος και την τελειοποιεί σε εν Χριστώ Ύπαρξη.
Αυτή λοιπόν η πλήρης ένωση κτιστού-Άκτιστου, δεν συντρίβει τα όρια του χώρου και του χρόνου, αλλά αντιθέτως τη μεταλλάσσει, τη μεταποιεί και την εισάγει στην Αναστάσιμη άφθαρτη διάσταση της εν Χριστώ ζωής. Η μυστηριακή αυτή, ανασυγκροτημένη και ξαναδομημένη κτίση για τον Άγιο Νικόλαο Καβάσιλα είναι η Εκκλησία των εσχάτων. Είναι η μεταμορφωμένη Εκκλησία, η οποία δεν είναι πλέον μια στατική κατάσταση ή όπως την κατανόησαν μερικοί ως ένα ιερό καθίδρυμα που δρα μέσα στον κόσμο, αλλά είναι μια ζώσα Εκκλησία η οποία έχει καινούργιες διαστάσεις, νέες λειτουργίες και προπάντων σε αυτήν φανερώνεται η ζωή του σώματος του Αναστάντος Χριστού, φανερώνεται η Βασιλεία Του. Έτσι τα πάντα μπορούν εφεξής να συγκροτηθούν μέσα σε όλη την Ύπαρξη, μέσα σε όλη την κτίση, με τρόπο καινό, δηλαδή με τρόπο Θεανθρώπινο. Ο Χριστός είναι η αρχή και το τέλος όλης της δημιουργίας. Είναι η ρίζα, η Άμπελος, και εμείς τα κλήματα κατά τον Άγιο Νικόλαο Καβάσιλα, Αυτός ο Θεάνθρωπος, ο ενσαρκωμένος Χριστός, όπου μαζί με τη χορηγία, με τη συνέργεια του Αγίου Πνεύματος, γίνονται η αιτία ώστε η κτιστή και χοϊκή ύπαρξη, να θεμελιωθεί εν Χριστώ στους κόλπους της Εκκλησίας, μιας Εκκλησίας που μοναδικός της στόχος είναι, να αγιάζει, να ανακαινίζει και να μεταποιεί, το φθαρτό σε άφθαρτο, το γήινο σε ουράνιο, το θνητό σε αθάνατο.